To be continued ...

April. De lente komt al om de hoek kijken, ook hier in Lapland. En hoewel ons team nog steeds ontzettend druk is met tour na tour beseffen we het allemaal: de laatste maand van het winterseizoen is aangebroken. Nog 1,5 week voordat de laatste gasten de Pinetree Lodge verlaten. Wat is dat onwijs snel voorbij gegaan! Ik kan me als de dag van gisteren herinneren dat we ons installeerden in onze kamers, en er in onze vrije tijd op uit trokken om alle namen van de honden te leren. En nu...nu beantwoorden we elke tour de vraag of we écht alle namen kennen met een volmondig 'ja', en kunnen we ons niet voorstellen dat het ooit anders was.

En met het naderen van het einde van het seizoen rijst ook de vraag wat iedereen daarna gaat doen. Het werken in een team met reislustige mensen levert natuurlijk mooie plannen op. De een gaat even terug naar huis, de ander heeft het visum voor een volgend avontuur in Australië al in the pocket, en weer een ander verkoopt haar winterspullen om zo licht mogelijk door te reizen naar India. 

En welke mooie bestemming ligt er dan op mijn pad? Daarover hebben Anna, mijn kamergenootje en inmiddels goede vriendin, al een tijdje een idee: een roadtrip door Noorwegen! Inmiddels heeft een tweede Anna, een van onze collega's uit de keuken, zich ook bij dit idee aangesloten. Met z'n drieën rijden we direct na het seizoen naar Tromsø, waar we eerst in alle luxe even gaan bijkomen van het harde werken van de afgelopen maanden. En oh, wat kijk ik daar naar uit! Daarna gaan we op weg naar Oslo, en zien we onderweg wat er allemaal op ons pad komt. De route hebben we grotendeels op papier gezet, en de voorpret is begonnen! 

En daarna, wat ga ik dan doen? Wordt het Australië en Nieuw-Zeeland, een lang gekoesterde wens die werkelijkheid kan worden nu de grenzen weer open zijn? Of ga ik naar Nepal om daar een trektocht te gaan maken, een idee dat tijdens mijn verblijf hier in Zweden op is komen borrelen? Of ga ik ergens anders op de wereld een langeafstands-trail lopen, iets dat ik al heel lang wil? Keuzes, keuzes, keuzes. 

Maar wat als je eigenlijk al heel erg op je plek zit, en voelt dat het avontuur hier nog niet klaar is? Waarom haasten om verder te reizen als je alle tijd van de wereld hebt? Tja, waarom eigenlijk? Ik voel me hier supergoed, ik heb het naar mijn zin, en kan als gids in de zomer nog meer in en met de natuur werken. Volg je hart en je gevoel, zei ik 7 maanden geleden toen ik het vliegtuig in stapte. En mijn hart en gevoel hebben me duidelijk gemaakt dat Lapland de bestemming is waar ik in de zomer ook wil zijn. Ik reis na Noorwegen dus weer terug naar de Pinetree Lodge, om hier het zomerseizoen ook te gaan doen! Dan geen sledetochten met de husky's, maar vooral veel hikes. Met en zonder de honden. En natuurlijk werken in de kennel als er geen tours zijn. Een van mijn belangrijkste taken weet ik al, want inmiddels hebben we 3 zwangere dametjes in de kennel. Puppy's knuffelen it is! 😁

En wat mijn bestemming daarna wordt? Dat weet ik nog niet. Ik zie tegen die tijd wel wat mijn hart mij ingeeft 😊.