Living my dream

Ruim twee maanden geleden is het alweer dat ik het vliegtuig instapte op weg naar een nieuw avontuur. En een avontuur is het hier in Lapland! In de afgelopen twee maanden heb ik al zoveel dingen gedaan waar ik eerst alleen maar van kon dromen. Wat enorm veel geluk heb ik dat ik hier ben! Soms moeten Anna (mijn Duitse kamergenootje) en ik elkaar nog eens extra vertellen dat we écht hier zijn, dat we hier écht 8 maanden werken en wonen, en dat we écht datgene doen wat we op dit moment het liefste doen: buiten werken met en voor de honden in een prachtige omgeving. Het is 100% waar ik op 30 augustus het vliegtuig voor instapte: het najagen van mijn dromen.

Met Anna als kamergenoot heb ik ook echt geboft. Waar we het allebei van tevoren toch wel spannend vonden om 8 maanden met een onbekende een kamer te delen, blijkt het een perfecte match te zijn. We staan hetzelfde in het leven, hebben allebei onze bagage die behoorlijk veel overeenkomsten heeft, en we blijken regelmatig uit het niets hetzelfde te willen zeggen. Bijzonder! Ons tripje naar Kiruna twee weken geleden om wat inkopen te doen én naar de beste foodtruck in de omgeving te gaan was dan ook erg gezellig 😊.

En met de rest van het team is het ook superfijn werken. We zijn nu met z'n zevenen, waaronder onze twee heel fijne en lieve kennelverantwoordelijken die ons goed op weg helpen in ons werk. We komen uit verschillende landen: Nederland, België, Duitsland en Frankrijk. Superleuk om in zo'n internationaal team te werken! En we beginnen nu met z'n zevenen steeds meer in onze routines te komen. Alles gaat steeds beter en sneller, superfijn! Maar bovenal kunnen we het heel goed met elkaar vinden, steunen we elkaar wanneer nodig, en maken we het 's avonds gezellig onder het genot van een kop thee, drankje en soms een spelletje.

Waar ik ook nog steeds ultiem van geniet is de training met de honden. En waar ik het met de buggy al zo leuk vond, is het in deze winterse omstandigheden nog veel mooier! We trainen nu namelijk op de wintertrails die we met de gasten ook gaan doen, en met de sneeuwscooter! Wat is dat gaaf! Na een ochtend met korte uitleg en een testritje zonder honden gingen we 's middags met de honden op training. En wow, dat bezorgde me letterlijk kippenvel. Wat een ervaring: de prachtige besneeuwde trails over de weidse moerassen, de 4 sneeuwscooters achter elkaar aan met elk een team van 10 -12 honden, het was echt fantastisch. 

Afgelopen week hebben we alleen helaas niet kunnen trainen. De temperatuur steeg, en veel ijs en sneeuw is gesmolten. Hierdoor waren de trails niet meer begaanbaar met de sneeuwscooter, en zijn ze te slecht om met de buggy te gaan. Maar het goede nieuws: het is inmiddels overdag weer -10°C en vandaag is er nieuwe sneeuw gevallen. Dus...de training is in aantocht! Misschien zelfs met de slee!

Maar ja, wat doet een husky-team dan als je niet kunt trainen? Nou, strobalen opruimen bijvoorbeeld. 600 Balen van de vrachtwagen de schuur in tillen. Yep, ook dat hoort bij ons werk. Net als het schoonmaken van de kennel kitchen, guide room en rafts, stro in de huisjes van de honden verversen, puppytraining, neck-en tug lines maken (daarover vertel ik een andere keer meer)... Werk is er dus wel genoeg, ook als we niet op pad gaan met de honden!

Ja, na 2 maanden is het hier nog steeds volop genieten. Ook met de kou die inmiddels zijn weg naar ons heeft gevonden, en met de donkere dagen die op komst zijn. Want met de huidige zonsondergang die om 14.13 al begint, zijn de dagen kort en de avonden lang. Maar ook dat is weer een nieuw avontuur!