Een veelbewogen tijd

Het is al even geleden dat ik hier iets heb gepost. We hebben het nu ook best druk in de kennel. De leukste reden daarvoor: het is winter!! Maar daarover straks meer, eerst iets anders.

Het was de avond van 12 oktober toen we relaxt op onze kamer lagen en uit onze Netflix-serie werden opgeschrikt door het brandalarm. "Ach, het haardvuur in de lodge is weer aan", dachten we. Het gebeurt wel vaker. Toen het alarm maar af bleef gaan, besloten we toch om onze oren een beetje te sparen en naar buiten te gaan. Daar zagen we het prachtige noorderlicht dat deze avond een spectaculaire show gaf. Hoe ironisch, realiseerden we pas later. Vol bewondering begonnen we foto's te maken, totdat we opeens collega's voorbij zagen rennen. We vroegen wat er aan de hand was. Brand in de lodge, en het was serieus mis! We renden er naartoe en zagen vlammen en veel rook uit de lodge komen. De sauna stond in brand! Met een aantal collega's begonnen we alle brandblussers van het terrein te verzamelen en de brand te blussen totdat de brandweer er was. We dachten geholpen te zijn toen die arriveerde, maar dat werkt hier toch net iets anders dan in Nederland. De professionele brandweer zit op een uur rijden hier vandaan, en de vrijwillige brandweer uit het dorp zelf probeert de eerste hulp te geven. Dat zij toch wat minder bekwaam zijn dan de vrijwillige brandweer in Nederland werd al snel duidelijk. Het was dan ook een opluchting toen de professionals eindelijk arriveerden en precies wisten wat ze moesten doen. Helaas bleek de volgende ochtend dat het vuur en de rook flink om zich heen hadden kunnen slaan. Van de sauna was niks meer over, en de lodge is compleet beschadigd door alle rook: het kantoor, de opslag, het restaurant, de hotelkamers, zelfs de keuken aan de andere kant van het gebouw. Angst, vrees en onzekerheid voerden de boventoon: hoe erg is het, is de lodge nog te redden? Kunnen we straks in het winterseizoen wel gasten ontvangen? En wat betekent dit voor ons als medewerkers?

Gelukkig hebben we hier 2 ontzettend sterke en positieve eigenaren, Johan en Sara, die ons de avond erna met borden vol donuts, chocola en mandarijnen ("For those who need some sugar in these times" zei Sara) een update gaven. Het belangrijkste van alles: er is niemand gewond geraakt, iets waarvoor Johan en Sara erg dankbaar zijn. En hoe de toekomst er uitziet? We gaan hoe dan ook het winterseizoen open. De constructie van het gebouw is nog goed, maar de hele lodge moet gerenoveerd worden. Het zal een zware tijd worden, aangezien er nog een andere lodge in Luppio in aanbouw is, en we moeten het met z'n allen doen. Maar dat heeft iedereen er graag voor over om op 18 december klaar te staan om onze gasten weer te kunnen verwelkomen.

Waar alle collega's van het indoor-team samen met een groep werkers direct zijn begonnen met het leeghalen en strippen van de hele lodge, betekent het voor ons als husky-team business as usual. Het winterseizoen komt er aan, en de honden moeten natuurlijk verzorgd en verder getraind worden. Het voelde raar om de volgende dag de kennel weer in te gaan, maar de kwispelende staarten en vele husky-knuffels toverden al snel weer een glimlach op ons gezicht. 

En dan de winter... Ja, Koning Winter heeft besloten dit jaar al vroeg langs te komen! Een dik pak sneeuw en een flinke vorstperiode hebben het landschap omgetoverd tot een waar winter wonderland. Wat een droom om zo te werken! De training van het raceteam die ik op een van mijn vrije dagen heb mogen meemaken was dan ook 25 km alleen maar genieten 😊. Wil je hiervan meegenieten? Kijk dan hier bij mijn video's voor een korte impressie! 

Maar de sneeuw betekent niet alleen maar pret, het is ook ook echt hard werken: sneeuwschuiven en de kennel ijsvrij maken met de icepick staan naast de andere dagelijkse werkzaamheden veel op het programma. De enigszins stijve nek-en rugspieren en verkrampte vingers vergeet je echter al snel als de 180 pluizige viervoeters als een kind zo blij zijn nadat je hun huisjes hebt voorzien van een nieuwe laag vers stro voor de winter. En ook de onverwacht lange werkdagen van laatst bijna 12 uur doordat een deel van het team een dag moest helpen in de lodge, voelen een stuk minder zwaar als je weer een lading knuffels en kusjes van knuffelbeer Odin krijgt.

Het is nog steeds een echte droombaan waar ik volop van geniet. Dus: op naar 18 december, op naar de start van het nieuwe winterseizoen met een nieuwe Pinetree Lodge! 

En dan nog even dit: dank voor alle leuke lieve reacties die ik krijg op mijn blog en foto's op social media! Ontzettend leuk om te zien hoe iedereen meeleeft! Ik heb niet altijd tijd om te reageren, maar ik waardeer het erg! Tack! 😊